Prawidłowo zaprojektowana odbudowa, która utrzymuje dobrą relację okluzyjną między zębami przeciwstawnymi, zwiększy powodzenie odbudowy i zredukuje ryzyko niepowodzenia.
W związku z tym warto odpowiedzieć na kilka pytań:
Czy należy zmienić okluzję?
Ogólnie rzecz ujmując, ma to miejsce w przypadku kompleksowej rehabilitacji zwarcia, w tym sytuacji gdy zgryz nawykowy jest niestabilny i nieprawidłowy. W takim przypadku prawidłowa relacja w stawach skroniowo-żuchwowych jest punktem wyjścia i powinna być odpowiednio przeniesiona do laboratorium, z uwzględnieniem docelowego pionowego wymiaru zwarcia.
Mocno starte zęby często wymagają zwiększenia pionowego wymiaru zwarcia.
Zdjęcie dzięki uprzejmości Pieter-Jan Swerts, Belgia
Czy występują nawyki parafunkcyjne?
Oznaki i objawy bruksizmu lub innych destrukcyjnych nawyków obejmują ścieranie i odkruszenia lub złamania. Parafunkcje mogą stanowić znaczne wyzwanie dla uzupełnienia protetycznego, co należy wziąć pod uwagę przy wyborze odpowiedniego materiału. Aby uniknąć odkruszania, preferowane są odbudowy monolityczne. Aby uzyskać estetyczny efekt, uzupełnienia monolityczne można charakteryzować za pomocą past Initial IQ Lustre Pastes ONE i Initial Spectrum Stains. Biały tlenek cyrkonu można najpierw zabarwić za pomocą Initial Zirconia Coloring Liquids, co zapobiega powstawaniu zauważalnych białych „dziur optycznych” w uzupełnieniu.
U pacjentów z parafunkcjami zawsze wskazana jest szyna okluzyjna w celu ochrony uzupełnień i zębów.
W przypadku dużych obciążeń okluzyjnych
preferowane są uzupełnienia monolityczne
Zdjęcie: Korony z Initial Zirconia Disc, charakteryzowane
za pomocą Initial IQ Lustre Pastes ONE
Czy uzupełnienie jest wsparte na implancie?
Podczas gdy zęby mogą wykonywać mikroruchy dzięki osadzeniu więzadłowemu w przyzębiu, połączenie między implantem a kością jest sztywne. Z tej przyczyny kontakty okluzyjne powinny być nieznaczne, gdy siła gryzienia jest niewielka, a podczas gryzienia z dużą siłą kontakty powinny być równomiernie rozłożone między uzupełnieniami a zębami. Co więcej okluzja centralna zapewnia swobodę potrzebną do uniknięcia niepożądanych interferencji.
Duże obciążenia okluzyjne powinny być niwelowane, aby uniknąć przedwczesnych niepowodzeń w rehabilitacji protetycznej. Okluzję należy przeanalizować przed rozpoczęciem leczenia.
- Ash MM, Ramfjord SP. Occlusion (4th ed.). Philadelphia; Saunders, 1995: 84-85.
- Davies SJ, Gray RM. The examination and recording of the occlusion: why and how. Br Dent J. 2001; 191 (6): 291-296, 299-302.
- Wassell RW, Steele JG, Welsh G. Considerations when planning occlusal rehabilitation: a review of the literature. Int Dent J. 1998; 48 (6): 571-81.
- Makhija SK, Lawson NC, Gilbert GH, et al. Dentist material selection for single-unit crowns: Findings from the National Dental Practice-Based Research Network. J Dent. 2016;55:40–47.
- Johansson A, Omar R, Carlsson GE. Bruxism and prosthetic treatment: a critical review. J Prosth Res. 2011;55(3):127-136.
- Goldstein G, Goodacre C, Brown MS, Tarnow DP. Proposal regarding potential causes related to certain complications with dental implants and adjacent natural teeth: Physics applied to prosthodontics. J Prosthodont. 2024 Mar 21.
- Davies SJ. Occlusal considerations in implantology: good occlusal practice in implantology. Dent Update. 2010; 37 (9): 610-612, 615-616, 619-620.